Het Centrum voor Energiebewustzijn (CvEBW) organiseert op woensdag 6 december een bijeenkomst met gelijkgestemden. De bijeenkomst is gegoten in de vorm van een interactieve lezing, waarbij de deelnemers de vraag gesteld wordt hoe we ons verhouden tot energie en het gebruik ervan.
Koen Eising (Alliander) trapt de ochtend af met een korte introductie waar het Centrum voor Energiebewustzijn zich mee bezighoudt en hoe zij ontstaan is. De hamvraag daarbij is geweest: past onze manier van leven in het huidige klimaatsysteem? Om deze vraag te beantwoorden is het belangrijk om bewust te worden van energie en het gebruik ervan. Koen stipt het belang van verschillende perspectieven aan, zo heeft hij hypotheses opgesteld die onder andere kijken vanuit sociale-, economische- en gezondheids perspectieven. Hoe je het ook bekijkt, het is duidelijk dat er urgentie is betreffende dit onderwerp en daarom is het Centrum voor Energiebewustzijn van groot belang.
Nikkie Wiegink, antropoloog (Universiteit Utrecht) volgt Koen op met een lezing over anthropologie en energie. Ze geeft de lezing een interactieve wending door het publiek te vragen op welke manieren zij energie gebruikt hebben vandaag. Verschillende antwoorden worden door de zaal geroepen zoals de telefoon gebruiken, lichten aandoen, verwarming aanzetten, douchen. Als je na gaat denken wat allemaal energie is, vertelt Nikkie, en hoe het ten grondslag ligt aan ons leven, kom je gauw uit bij de volgende quote: "to be modern is to depend on the capacities and abilities generated by energy." Energie is onzichtbaar en daardoor lastig te zien hoe we ermee omgaan. Daarnaast benadrukt Nikkie ook dat het afhangt van perspectieven. Wat betekent energiebewustzijn voor de Global North versus the Global South bijvoorbeeld?
Nikkie's verhaal wordt opgevolgd door Rosalie Apituley (kunstenaar, ontwerper). De uitdaging die zij haarzelf als kunstenaar oplegt is om energie tastbaar en zichtbaar te maken. Ze ging op onderzoek en ontwikkelde zo een liefde voor de meterkast, waar gebruik van energie direct zichtbaar is. In haar onderzoek kwam ze erachter dat het gemiddelde gasverbruik 1253m3 is, maar wat zegt dat nou eigenlijk? Technologische ontwikkeling laat steeds minder zien hoe energie werkt, een goed voorbeeld daarvan is het gasfornuis versus de inductieplaat. Zodoende heeft Rosalie een visualisatie gemaakt gebaseerd op het prepaid muntjessysteem van vroeger.
De lezing gaat over naar breakout sessies die zich richten op culturele waarden, perspectieven (in verhalen) en de vormen. Hier worden gedachten uitgewisseld en ook concrete actieplannen met elkaar besproken. Hoe kan je als individu al direct je gedrag ten opzichte van energie(gebruik) aanpassen, bijvoorbeeld? En wat moet er veranderen om dit als collectief op te pakken? In een van de breakout sessies werd een mooie belofte gemaakt om buiten de bijeenkomst om, als individu al te beginnen aan verandering. Na de breakout sessies komt de groep weer bijeen en wordt het programma afgesloten door een presentatie van de visuele samenvatting van de ochtend (zie afbeelding hieronder).
